Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες ένθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σώμα· καί συ Υιε και Θεέ μου, παράλαβε μου το πνεύμα.

Ο γλυκασμός των αγγέλων, των θλιβοαένων η χαρά, χριστιανών η προστάτις, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου, αντιλαβου μου καί ρύσαι, των αιωνίων βασάνων.

Καί σε μεσίτριαν έχω, προς τον φιλάνθρωπον Θεόν, μη μου έλέγξη τάς πράξεις, ενώπιον των Αγγέλων παρακαλώ σε, Παρθένε, βοήθησον μοι εν τάχει.

Χρυσοπλοκώτατε πύργε, και δωδεκάτειχε πόλις, ηλιοστάλακτε θρόνε, καθέδρα του Βασιλέως, ακατανόητον θαύμα, πως γαλουχείς τον Δεσπότην;