Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ

 

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΟΣΙΟ ΘΕΟΦΟΡΟ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ, ΤΟΝ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ

Ο Ιερεύς:

Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε· νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Ο Χορός:

Αμήν.  

Ψαλμός ρμβ΄ (142) 

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιοθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου. Εταπείνωσε εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνας, και ηκηδίασεν επ’ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ’ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, πρός σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν τό θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.

Και ευθύς το. 

Ήχος δ΄

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ. α΄ Ἐξομολογείσθε τω Κυρίῳ, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον Αυτού. 

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ. β΄ Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς. 

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ. γ΄ Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών. 

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

 Είτα τα παρόντα Τροπάρια. 

 Ήχος πλ. δ΄ «Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ»

Τω υπηρέτῃ του Χριστού Πορφυρίῳ, χαριτωθέντι δωρεαίς εξαισίαις, προσείπωμεν δεόμενοι εκ βάθους ψυχής· άγιε Πορφύριε, ταπεινών ο προστάτης, λύτρωσαι δεόμεθα, πατρική σου πρεσβείᾳ, πάσης ανάγκης, νόσων και δεινών, τους αιτουμένους την χάριν την θείαν σου.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.  

Ευαρεστήσας τω Χριστώ εν τω κόσμῳ, μετά αγγέλων φωτεινών συγχορεύεις, μεθ’ ων τον αίνον άληκτον προσφέρεις τω Θεώ, όσιε Πορφύριε, μύστα των απορρήτων, αποκρύφων γνώστα τε μυστηρίων βαθέων, α διοράν σοι έδωκε Χριστός, βραβεύων, πάτερ, την σην καθαρότητα.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

 Θεοτοκίον. 

Ου σιωπήσωμεν ποτε Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι. Ειμή γαρ συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων; τις δε διεφύλαξεν, εως νυν ελευθέρους; ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σού. Σους γαρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.

Ψαλμός ν΄ (50)

Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα ελεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου,  εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα,  όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις σου, και νικήσης  εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδοί γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί  ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με  από του προσώπου σου, και το πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στηριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αινεσίν Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινομένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον,  Κύριε , εν τη ευδοκίαν σου την Σιώ, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Είτα ψάλλομεν τον κανόνα.

Ο Κανών, ου η ακροστιχίς·

Που καταφύγω; Πορφυρίου σκέπῃ. Ευαγγέλου.

Ωδή α΄ Ειρμός  Ήχος πλ. δ΄ 

Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν, και την αιγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, ο Ισραηλίτης ανεβόα, Τω Λυτρωτή και Θεώ ημών άσωμεν. 

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών. 

Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, προς σε καταφεύγω, ως μεσίτῃ προς τον Θεόν· ειρήνευσον, πάτερ, την ζωήν μου και παύσον σάλον αθλίας καρδίας μου.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών. 

O῾σίως ανύσας σου την ζωήν, ευχαίς σου νυν εύρες παρρησίαν προς τον Θεόν· προς
Ον μεσιτεύων ασθενούντας ιάσαι, πάτερ, και λύεις νοσήματα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.

Υμνών τον Σωτήρα εν ουρανοίς φρουροίς τας μονάς σου εν τω Άθῳ και Αττική, παρέχων την χάριν τοις σοις τέκνοις του εκνικάν τα δαιμόνων φρυάγματα.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον. 

Καυσοκαλυβίων τον αθλητήν και την Θεοτόκον ανυμνήσωμεν εν ωδαίς, πρεσβεύειν αιτούντες προς Σωτήρα και βοηθείν εν κινδύνοις και θλίψεσι.

  Ωδή γ΄ Ειρμός 

Ουρανίας αψίδος, οροφουργέ Κύριε, και της Εκκλησίας δομήτορ, συ με στερέωσον, εν τη αγάπη τη ση, των εφετών η ακρότης, των πιστών το στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε. 

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ἀγαλλόμενοι πάντες, ως εν χορώ, κράζομεν σου τους άθλους, πάτερ, αινούντες και τους αγώνας σου κατά του άρχοντος των ακαθάρτων πνευμάτων, ου μανίας, όσιε, σώζε υμνούντάς σε.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ταπεινώσεως άκρας, υπακοής πρότυπον όντως ασκουμένων εγένου όρει εν Άθωνι και εις την Εύβοιαν, εν τη μονή Χαραλάμπους· όθεν χάριν έλαβες πλήττειν τους δαίμονας.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.

Απορρήτων τον μύστην, θαυματουργόν όσιον, πάσης Αττικής τον προστάτην πάντες δοξάσωμεν, ύμνοις εξαίροντες, των χαρισμάτων το πλήθος, δι’ ων ο Παράκλητος τούτον εκόσμησε.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον. 

Φυλακτήριον πάντων από δεινών, θλίψεων, συ υπάρχεις μόνη, Παρθένε φρούρει υμνούντάς σε εν τω ελέει σου, πρεσβείαις του Πορφυρίου, πανελλήνων Γέροντος, παντελεήμονος.

Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, θείε Πάτερ, τους την σην εν δεινοίς
αιτούντας βοήθειαν και δίωξον άγχος και ακηδίαν.

Eπίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι τής ψυχής μου το άλγος.

Αίτησις και το Κάθισμα.

Ήχος β΄ «Πρεσβεία θερμή»

Φυλάξαι ημάς δεόμεθα εκ θλίψεων, τηρήσαι πιστούς τη πίστει του Χριστού ημών,

Πορφύριε όσιε, της Ευβοίας άγιον βλάστημα, της Εκκλησίας καύχημα σεπτόν

και πάντων οσίων εγκαλλώπισμα.

 Ωδή δ΄ Ειρμός

Εισακήκοα, Κύριε, της οικονομίας σου το μυστήριον, κατενόησα τα έργα σου, και εδόξασά σου την θεότητα.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Υψωθείς εν παλαίσμασι προς τον φθονερόν των ανθρώπων τύραννον, θείον στέφος,
πάτερ, έλαβες νικητής προβάς ως ωραιότατος.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Γέρας πόνοις σου δέδοται το διερμηνεύειν σε τα μυστήρια, και τα μέλλοντα προβλέπειν
σε και ιάσθαι πάντα τα νοσήματα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.

Ω καινά και θαυμάσια τα τη χάριτί σου τερατουργούμενα! Ποίοις λόγοις ύμνους
πλέξω σοι; Δειλιώ, ω πάτερ, και εξίσταμαι.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον. 

Παναγία μου Δέσποινα, των αγγέλων θαύμα το ακατάληπτον, υμνῳδείν σε καταξίωσον

του Σωτήρος πάντων την γεννήτριαν.

Ωδή ε΄ Ειρμός

Φώτισον ημάς, τοις προστάγμασί σου, Κύριε, και τω βραχίονί σου τω υψηλώ, την σην ειρήνην, παράσχου ημίν, φιλάνθρωπε.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρώσιν εν δεινοίς σε, Πορφύριε, κεκτήμεθα, σοι προσφεύγοντες θερμαίς εν προσευχαίς,

ως μεσίτῃ προς Θεόν τον πανοικτίρμονα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.

Φύλαξον ημάς τους τιμώντάς σε, Πορφύριε, χορηγών της μαρτυρίας του Χριστού

την προαίρεσιν και ζέσιν θείας πίστεως.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον.

Ύμνον σοι, Αγνή, ευφροσύνως αναμέλπομεν, των αγγέλων ούσαν όντως γλυκασμόν,

και πικρίαν Εύας λύσασαν τω τόκῳ σου.

Ωδή στ΄ Ειρμός

Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον,  και αυτώ απαγγελώ μου τας θλίψεις, ότι κακών η ψυχή μου επλήσθη, και η ζωή μου τω Άδη προσήγγισε, και δέομαι ως Ιωνάς, Εκ φθοράς, ο Θεός με ανάγαγε. 

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρωννύμεθα ταις ευχαίς σου, όσιε, και ψυχάς εις ουρανούς ανυψούμεν, υπομονήν και ανδρείαν πλουτούντες εν πειρασμοίς και δειναίς επιθέσεσι, Πορφύριε, πάτερ ημών·

όθεν πάντες κοινή ανυμνούμέν σε.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιώμενος πάσαν νόσον, όσιε, αγαπάν ημάς Σωτήρα κελεύεις όλῃ ψυχή, και νοι, και καρδίᾳ,

και προς Αυτόν αναπέμπειν την δέησιν, ότι Αυτός προνοητής και ημών αντιλήπτωρ γεγένηται.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι.

Ολόφωτος η σεπτή σου, όσιε, κεφαλή, χάριτι θείᾳ εφάνη τον θείον μύστην Χριστού
προδηλούσα τη προσελθούσῃ γυνή προς προσκύνησιν, πληρώσασα εκ θαυμασμού την ψυχήν ταύτης, μάκαρ Πορφύριε.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον.

Υμνουντές σε, Θεοτόκε Άχραντε, τας ψυχάς ημών γαλήνης πληρούμεν, τη του Υιού σου
αγάπῃ θαρρούντες και μητρικαίς σου πρεσβείαις ελπίζοντες, δεόμενοι επιτυχείν
παραδείσου τερπνού απολαύσεως.

Διάσωσον από κινδύνων, Πορφύριε, σους ικέτας και παράσχου τη ση μονκή βοήθειαν, όσιε, ως έχων προς Κύριον παρρησίαν.

Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Αίτησις και το εγκώμιον του Αγίου.

«Κοντάκιον»
Ήχος β΄  «Προστασία  των  χριστιανών»

Στεναζόντων πάντων η παράκλησις γέγονας, κλονουμένων εν πίστει, τοις θαύμασι στήριγμα. Όθεν πάντες προς την σην χάριν σπεύδομεν πιστοί πολλής δέξασθαι σης αρωγής εν τω πελάγει της ζωής και τη ζάλῃ των θλίψεων. Δίδου ημίν υγείαν, ψυχής τε την ευρωστίαν, ευχαίς σου, πάτερ, προς Θεόν, ικετεύομεν οι δούλοι σου.

«Προκείμενον»  

Τίμιος εναντίον Κυρίου, ο θάνατος του Οσίου Αυτού. (γ΄)

Στίχος: Τοις αγίοις τοις εν τη γη αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.

Ο Ιερεύς:  Και υπέρ του καταξιωθήναι... και τα λοιπά.

 Ευαγγέλιον.

Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς· Πάντα μοι παρεδόθη υπό του Πατρός μου· και ουδείς επιγινώσκει τον Υιόν, ει μη ο Πατήρ· ουδέ τον Πατέρα τις επιγινώσκει, ει μη ο Υιός, και ω εάν βούληται ο Υιός αποκαλύψαι. Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού, ότι πραός είμι και ταπεινός τη καρδίᾳ, και εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών. Ο γαρ ζυγός μου χρηστός, και το φορτίον μου ελαφρόν έστιν.

Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι. 

Ταις του σου Οσίου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον. 

Ταις της Θεοτόκου πρεσβείες Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. 

Στίχος: Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος 

των οικτιρμών Σου,  εξάλειψον το ανόμημά μου.

«Προσόμοιον»

Καυσοκαλυβίων τε του όρους Άθωνος μύστην, μοναχών το σέμνωμα, ιερέων πάντιμον εγκαλλώπισμα, ιατρόν άριστον, ορφανών πατέρα, των πιπτόντων σε ανόρθωσιν έγνωμεν, όσιε, και των δαιμονόντων την λύτρωσιν· γαλήνης ημίν πρόξενον και χαράς μεγάλης τον αίτιον. Όθεν σοι βοώμεν· μη παύσῃ επισκέπτεσθαι ημάς, ιάσθαι, πάτερ Πορφύριε, και φυλάττειν δούλους σου.

Ο Ιερεύς: Σώσον ο Θεὸς τον λαόν σου… 

Ωδή ζ΄ Ειρμός 

Οι εκ της Ιουδαίας, καταντήσαντες Παίδες εν Βαβυλώνι ποτέ, τη πίστει της Τριάδος, την φλόγα της καμίνου, κατεπάτησαν ψάλλοντες, Ο των Πατέρων ημών Θεός, ευλογητός ει. 

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Εν απλότητι όλην την ζωήν σου διήλθες και υπηρέτησας Θεώ τε και ανθρώποις, νυκτός τε και ημέρας προσευχόμενος, όσιε, και φέρων πόνους ημών, Πορφύριε, παμμάκαρ.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Πατρικήν σου πρεσβείαν, εκζητούμεν, τρισμάκαρ, προς τον Θεόν ημών, ίνα διασωθώμεν

κινδύνων και μανίας πονηρού πολεμήτορος, θαρρούντες, πάτερ, τη ση μεγάλῃ ευσπλαγχνίᾳ.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι. 

Ηγαπήθης υφ’ όλων, ως αγάπην πηγάζων και πλημμυρών ημάς, πληγάς τε θεραπεύων,

δαιμόνια εκβάλλων, και εκ πόνων λυτρούμενος, παρέχων χάριν δ’ αεί τοις αιτουμένοις πάσι.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον.

Ευγνωμόνως υμνούμεν Σε, Παρθένε και μήτερ Θεοχαρίτωτε, ως τέξασαν τω κόσμῳ Σωτήρα απειράνδρως και Θεόν Πανοικτίρμονα, προς ον πρεσβεύεις αεί σωθήναι τους ανθρώπους.

Ωδή η΄ Ειρμός 

Τον Βασιλέα των ουρανών, ον υμνούσι στρατιαί των Αγγέλων, υμνείτε, και υπερυψούτε   
εις πάντας τους αιώνας. 

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Υπέρ υγείας και σωτηρίας του κόσμου τας ευχάς σου Χριστώ συ προσάγεις, όθεν
σε υμνούμεν, Πορφύριε, θεόφρον.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Αμαρτιών μου Συ την πληθύν άφες, Σώτερ, Πορφυρίου θερμαίς ικεσίαις,
και εν μετανοίᾳ τον βίον μου παράσχου.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι. 

Γαλήνην δίδου τρικυμιζούσῃ καρδίᾳ, των δεινών τας οδύνας πραύνων χάριτί σου,
πάτερ, καμνόντων ευεργέτα.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον.

Γέγονας μήτηρ, εν παρθενίᾳ τελούσα, τον Θεόν και Σωτήρα τεκούσα, ον εκδυσωπούσα,

κινδύνων σῴζεις πάντας.

Ωδή θ΄ Ειρμός

Κυρίως Θεοτόκον, σε ομολογούμεν, οι δια σου σεσωσμένοι, Παρθένε αγνή, συν Ασωμάτοις χορείαις, σε μεγαλύνοντες.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ελέησον ικέτας και προσπίπτοντάς σοι την ευσπλαγχνίαν την σην αναμένοντας, παρέχων
χάριν, υγείαν και την μετάνοιαν.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Λαλήσας ο κωφός σοι την ευχαριστίαν, ως διά σου σεσωσμένος, προσέφερε, των συγγενών θαυμαζόντων και προσκυνούντων σε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι. 

Ο  νέος εν οσίοις καταπλήττεις πάντας τερατουργίαις σου, πάτερ Πορφύριε,

ελκύσας άνωθεν χάριν τη ταπεινώσει σου.

Και νυν και αει, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  

Θεοτοκίον.

Υμνούμέν σε Παρθένε, Κεχαριτωμένη, ως την ελπίδα τω κόσμῳ δωρήσασαν,

τεκούσα πάσι Σωτήρα Θεόν και άνθρωπον.

Άξιον εστίν, ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως, Θεόν Λόγον τεκούσαν· την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.  

 Μεγαλυνάρια.

Χαίροις των οσίων η καλλονή και των ασκουμένων οδηγός και υπογραμμός.

Χαίροις ιερέων το στέφος και η δόξα, Πορφύριε τρισμάκαρ, Άθωνος καύχημα.

Ψάλλομέν σου, πάτερ, τας αρετάς, ταπεινοφροσύνην και την άκραν υπακοήν,

την διάκρισίν τε απλότητα, αγνείαν, αγάπης σου το εύρος το απροσμέτρητον.

Ως παιδίον γέγονας τη ψυχή, αμνησικακίαν και απλότητα ενδυθείς, θείων χαρισμάτων

τον πλούτον αποκρύπτων, τη ακενοδοξίᾳ πολιτευόμενος.

Διορατικών ήσθα κορυφή, προφητών μεγάλων πλησιέστατος συγγενής· ιαματικών τε

συνόμιλος αγίων, Πορφύριε, εδείχθης, Άθωνος κόσμημα.

Της Αποκαλύψεως θεωρός, της προς Ιωάννην, εν τη Πάτμῳ συ γεγονώς, ώφθης μύστης μέγας των θείων μυστηρίων, τα Χερουβείμ εγγίσας τη ταπεινώσει σου.

Ναυαγών του βίου ώφθης λιμήν και των θλιβομένων η παράκλησις η θερμή, των απολωλότων ποιμήν της Εκκλησίας, και κρήνη ιαμάτων της θείας χάριτος.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η Δωδεκάς,

οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τω σωθήναι ημάς.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (τρις) 

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίῳ Πνεύματι.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα 

 συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας 

ημών ένεκεν του ονόματός Σου.

 Κύριε ελέησον. (τρις)  

Δόξα Πατρὶ και Υιώ και Αγίῳ Πνεύματι.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτῳ το όνομά Σου, ελθέτῳ η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης· τον άρτον ημών των επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών· και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ο Ιερεύς: Ότι σου έστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

«Απολυτίκον»

'Ηχος α΄  «Της Ερήμου Πολίτης» 

Της Εὐβοίας τον γόνον, Πανελλήνων τον Γέροντα, της Θεολογίας τον μύστην και Χριστού φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τον πλήρη χαρισμάτων εκ παιδός. Δαιμονώντας γαρ λυτρούται, και ασθενείς ιάται πίστει κράζοντας· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε αγιάσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.

Ο Ιερεύς μνημονεύει των υπέρ ων η Παράκλησις.

Εις την Απόλυσιν ψάλλομεν αργώ τα κάτωθι τροπάρια. 

Ήχος β΄ «Ότε εκ του ξύλου».

Πάσι τοις τιμώσιν ευλαβώς ιεράν την μνήμην σου, πάτερ, και δεομένοις πιστώς δώρησαι την ίασιν παθών, Πορφύριε· και κινδύνων και θλίψεων και ζάλης του κόσμου λύτρωσαι πρεσβείαις σου τους σοι προστρέχοντας· έχεις γαρ πολλήν παρρησίαν, ως Χριστού θεράπων και φίλος, μεσιτεύειν, όσιε, προς Κύριον.

Ήχος πλ. δ΄

Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι 

ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως. 

Ήχος β΄

Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, 

φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.

Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον και σώσον ημάς.

Αμήν.

«Δίστιχον»

Πορφύριε, φύλαττε θερμαίς ευχαίς σου

Ευάγγελον μέλψαντα θαυμάσιά σου.

Ευαγγέλου Καραδήμου, 

Χαίροις, Πάτερ Πορφύριε (Παρακλητικός Κανών και Χαιρετισμοί), 

Αθήνα 2008

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ

Κοντάκιον.

Ήχος πλ. δ΄. «Τη Υπερμάχῳ».

Του Παρακλήτου τον ναόν τον αγιώτατον,και της Πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον ανυμνήσωμεν Πορφύριον εκ καρδίας. Αγαπά γαρ και ιάται πάντας, και φρουρεί,και πρεσβεύει, ίνα τύχωμεν θεώσεως. Όθεν κράζομεν· χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Άσημος και τω κόσμῳ αφανής διετέλεις,ποιμήν των του πατρός σου προβάτων.Και την του Καλυβίτου ζωήν μελετών, εν ζήλῳ έσπευσας, όσιε, μιμήσασθαι τον βίον του· κραυγάζομέν σοι όθεν ταύτα·

Χαίρε, ποιμήν λογικών προβάτων·

χαίρε, παθών κρουνέ ιαμάτων.

Χαίρε, τγς αγνείας ο φίλος ο ένθερμος·

χαίρε, απορρήτων ο μύστης ο ένθεος.

Χαίρε, σκεύος καθαρώτατον της του Πνεύματος μονής·

χαίρε, όργανον κατάλληλον θείας χάριτος ροής.

Χαίρε, ότι υπάρχεις οδηγός τοις ανθρώποις·

χαίρε, ότι εξάρχεις αθλητών εν τοις κόποις.

Χαίρε, αστήρ φωτίζων μυστήρια·

χαίρε, ημίν διδάσκων σωτήρια.

Χαίρε, Ευβοίας ο ένδοξος γόνος·

χαίρε, δι’ ου εξαλείφεται πόνος.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Βήμασι σων γερόντων ηκολούθεις ασκήσει,τον βίον τούτοις όμοιον έχων.

Καυσοκαλυβίων ασκητής απαράμιλλος υπακοή δέδειξαι,διδάσκων ταπεινότατα Θεώ τους προσκυνούντας ψάλλειν·

Αλληλούϊα.

Γνώσιν άρρητον, πάτερ, ο Θεός δέδωκέ σοι, βραβεύων την αγίαν ζωήν σου·

και ιάσεις παθών χορηγεί και μυστήριά σε ερευνάν δίδωσι, ἀνθρώπων εὐεργέτην σε δεικνύς, των κραυγαζόντων ούτω·

Χαίρε, ο μύστης γνώσεως θείας·

χαίρε, ερών ζωής της αγίας.

Χαίρε, νοημάτων Θεού ο εξάγγελος·

χαίρε, αθλητών του Χριστού ο ισάγγελος.

Χαίρε, όμμα καθαρώτατον εξετάζον τα κρυπτά·

χαίρε, στόμα ιερώτατον ερμηνεύον μυστικά.

Χαίρε, των ιερέων σεμνόν εγκαλλώπισμα·

χαίρε, των αθλουμένων εν Άθωνι κόσμημα.

Χαίρε, πολλοίς παρέχων βοήθειαν·

χαίρε, λαλών ημίν την αλήθειαν.

Χαίρε, σοφέ ιατρέ νοσημάτων·

χαίρε, πηγή των ψυχής ιαμάτων.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Δόκιμος ανεδείχθης παλαιστής του Βελίαρ,συντρίψας αυτόν τη ταπεινώσει.

Και το γέρας της νίκης λαβών, απεστάλης κόσμῳ βοηθός, όσιε,ποιμαίνων και ιώμενος βοώντας ευγνωμόνως ούτως·

Αλληλούϊα.

Έχων εν τη ψυχή σου τα χαρίσματα, πάτερ, ανέδραμες προς την σην πατρίδα. Και εν τη Χαραλάμπους μονή ασκούμενος και διακονών, όσιε, ιάτρευες τους πάσχοντας, ως ψάλλειν εν χαρά τοιαύτα·

Χαίρε, χαρά απάσης Ευβοίας·

χαίρε, καρπέ πολλής ευσεβείας.

Χαίρε, ερευνῶν μυστικά συνειδήσεων·

χαίρε, διαλύων πλοκάμους συγχύσεων.

Χαίρε, άνθρωπε ουράνιε, γην οικήσας ταπεινώς·

χαίρε, άγγελε επίγειε, δι’ ον χαίρει ουρανός.

Χαίρε, ότι πικρίας καρδιών αφανίζεις·

χαίρε, ότι χαράν και ελπίδα χαρίζεις.

Χαίρε, χορών αγγέλων ο μέτοχος·

χαίρε, χαράς και λύπης συμμέτοχος.

Χαίρε, Θεού προς ημάς ευλογία·

χαίρε, ημών η χαρά και υγεία.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Ζήλον έχων, θεόφρον, επιστρέψαι ως πλείους τη μάνδρᾳ του Χριστού, του σωθήναι, εις Αθήνας ήλθες ταπεινός· εν ναϋδρίῳ δὲ υπηρετών έσῳζες πολλούς εις σε προστρέχοντας, ως κράζειν τω Κυρίῳ ούτως·

Αλληλούϊα.

Ήθλεις εν Ομονοίᾳ καταπλήσσων τους πάντας, ως άγγελος οικών Βαβυλώνα. Και εγένου εν ταις Αθήναις ιατρός και πάσιν οδηγός, όσιε,πολλούς Χριστώ ανάγων, ώστε κράζειν σοι σωθέντας ταύτα·

Χαίρε, δι’ ου ο Χριστός υμνείται·

χαίρε, εξ ου ο εχθρός φοβείται.

Χαίρε, Εκκλησίας Ελλάδος το καύχημα·

χαίρε, της Ευβοίας λαμπρόν το διάδημα.

Χαίρε, ότι σην καρδίαν αεί είχες καθαράν·

χαίρε, ότι και μυστήρια ηξιώθης διοράν.

Χαίρε, ο τους αγώνας νικηφόρως ανύσας·

χαίρε, την τεθλιμμένην ατραπόν διανύσας.

Χαίρε, πολλή υψωθείς ταπεινώσει·

χαίρε, σοφίζων απλούς θείᾳ γνώσει.

Χαίρε, εις ον Αθηναίοι προστρέχουσι·

χαίρε, δι’ ου εις Χριστόν επιστρέφουσι.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Θαύματα επετέλεις αφανώς ασθενέσι ταις θείαις προσευχαίς σου, παμμάκαρ. Και τας των ιαθέντων τιμάς Γερασίμῳ ένεμες σεμνώς, όσιε. Διό σου την ταπείνωσιν εδόξαζον Χριστώ βοώντες·

Αλληλούϊα.

Ίον, μύρον ευώδες αποπνέον εν κόσμῳ, εδείχθης, οσιώτατε πάτερ. Και λαός ευφραίνετο εν σοί πάμπολυς πιστώς σε ασπαζόμενος, και κράζων εν χαρά τοιαύτα·

Χαίρε, πολλούς ο τη πίστει στηρίζων·

χαίρε, αγάπην λαου ο θερίζων.

Χαίρε, ιερέων ο τύπος ο άριστος·

χαίρε, ο κανών ευσεβείας ο άπταιστος.

Χαίρε, άνθος παραδείσιον εξανθήσαν επί γης·

χαίρε, ποταμέ βαθύρροε ευσπλαγχνίας και στοργής.

Χαίρε, της Εκκλησίας ο σεμνός υπηρέτης·

χαίρε, υπέρ αλγούντων εν δεινοίς ο ευχέτης.

Χαίρε, κλεινόν της χάριτος οίκημα·

χαίρε, λαμπρόν πιστών το εντρύφημα.

Χαίρε, οικών εν Θεού Βασιλείᾳ·

χαίρε, στολίσας πολλούς ευσεβείᾳ.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Κόσμον όλον ηγάπας, ει και πάντα ηρνήθης τα τερπνά και ηδέα του κόσμου. Μύστης όντως των εν ουρανοίς, διηκόνεις πάντας εν χαρά, άπαντα ευχαίς σου αγιάζων, και διδάσκων πάσι ψάλλειν ούτως·

Αλληλούϊα.

Λάμψις όλη ηλίου περιέβαλε, πάτερ, σεπτήν τε πολιάν κεφαλήν σου,

επισκεπτομένου σε Θεού, χάριτι, ποιουντός τε ιάσθαί σε τους ασθενούντας, ώστε ψάλλειν·

Χαίρε, πλασθείς φωτός Θαβωρίου·

χαίρε, γευθείς ζωής ουρανίου.

Χαίρε, του Χριστού ιερεύς ευλαβέστατος·

χαίρε, εντολών τηρητής ακριβέστατος.

Χαίρε, σκήνωμα απλότητος και αγάπης θεϊκής·

χαίρε, έμπλεως γενόμενος θεωρίας μυστικής.

Χαίρε, ότι εφάνης η λαμπάς της αγνείας·

χαίρε, ότι εδείχθης κοινωνός απαθείας.

Χαίρε, ο χαράν προς όλους σκορπίσας·

χαίρε, ο Χριστόν σφοδρώς αγαπήσας.

Χαίρε, αεί προς Θεόν μεσιτεύων·

χαίρε, Παρθένον αγνήν ικετεύων.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Μέγας εν τοις οσίοις αθλητής ανεδείχθης, ταπείνωσιν την άκραν ασκήσας

και αγάπην πολλήν εν ταυτώ. Και δαιμόνων φόβος και κλαυθμός γέγονας

διώκων τούτους, όσιε, ως χαίροντας ημάς συμψάλλει.

Αλληλούϊα.

Νους ορών ταις ακτίσι Παρακλήτου εφάνης και μύστης φοβερών και αρρήτων. Ερμηνεύων δ’ ανθρώποις αυτά, και προφήτης όντως δέδειξαι, όσιε, μηνύων τα συμφέροντα τοις κράζουσιν εν θάμβει ούτως·

Χαίρε, απορρήτων Θεού ο προφήτης·

χαίρε, ο των λόγων Χριστο'υ υποφήτης.

Χαίρε, ο αιδέσιμος πάσι και τίμιος·

χαίρε, αληθείας η βάσις στερέμνιος.

Χαίρε, δώρον το θεόσταλτον, προσφερόμενον ημίν·

χαίρε, πάντων καταφύγιον ναυαγών και ὁ λιμήν.

Χαίρε, ο χορηγών τοις ασθενέσιν ιάσεις·

χαίρε, ο ερευνών τα μυστικά διοράσει.

Χαίρε, καρπόν τρυγήσας θεώσεως·

χαίρε, τυχών καλής αλλοιώσεως.

Χαίρε, ναέ ουρανίου σοφίας·

χαίρε, στολήν ο πλουτών παρρησίας.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Ξένα πάντως ποιών συ, καταπλήττεις τον κόσμον τον νουν εις ουρανούς ανατείνων, απελαύνων ευχή δαίμονας φρικτούς, θεραπεύων πάντα πάθη δυσίατα, γνωστά ποιών απόκρυφα πιστοίς, οι τω Χριστώ βοώσιν·

Αλληλούϊα.

Όλος ήσθα εν κόσμῳ, και συνάμα μετείχες της του Άθωνος τερπνής ερημίας. Η καρδία σου ην εν αυτή καὶ ουδόλως απήσθα αυτής πνεύματι. Εν Καυσοκαλυβίοις κοιμηθέντι δε, βοώμεν ταύτα·

Χαίρε, χαράν, ειρήνην ο έχων·

χαίρε, δ’ ημίν ο ταύτα παρέχων.

Χαίρε, μοναζόντων ασύγκριτον άκουσμα·

χαῖρε, ἀσκουμένων ἐν κόσμῳ τὸ καύχημα.

Χαίρε, αηδών γλυκύλαλος βίου ησυχαστικού·

χαίρε, ο πετών χρυσάετος νόου διορατικού.

Χαίρε, ότι υδάτων εντοπίζεις τας φλέβας·

χαίρε, ο και απίστων αποσπάσας το σέβας.

Χαίρε, εν ω σεμνύνονται γέροντες·

χαίρε, δι’ ου καθαίρονται πταίοντες.

Χαίρε, πολλών ασθενών η υγεία·

χαίρε, Χριστού αληθής μαρτυρία.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Πάτμῳ αποκαλύψεις ηξιώθης ιδείν τεκαί ακούσαι ως ο Ιωάννης.Και αρθείς εν εκστάσει μικρά, εθεώρεις πάντα φοβερά, όσιε,και έμφοβος προς Κύριον εβόας ευγνωμόνως ούτως·

Αλληλούϊα.

Ρώμην έχων εξ ύψους Παρακλήτου τε χάριν, εδείχθης θεοφόρος εν κόσμῳ. Την του μύρου απέπνεις οσμήν· εθεάθης πάσχοντας επισκέπτεσθαι, αγίους δ’ υποδέχεσθαι. Θαυμάζοντες διό βοώμεν·

Χαίρε, ο θείας ιδών οράσεις·

χαίρε, παρέχων ημίν ιάσεις.

Χαίρε, καθ’ ύπαρ ο αγίους δεχόμενος·

χαίρε, αθέατος αέρι πετόμενος.

Χαίρε, άγιε εγκόσμιε ταπεινώσει υψωθείς·

χαίρε, πάμπολλα χαρίσματα Παρακλήτου ο δεχθείς.

Χαίρε, των Αθηναίων τας καρδίας ηδύνας·

χαῖρε, ἀσθενειῶν σου ὑπομείνας ὀδύνας.

Χαίρε, πηγή ιάματα βρύουσα·

χαίρε, αυγή ερέβη φωτίζουσα.

Χαίρε, ο γνούς τον Θεόν και ποθήσας·

χαίρε, πολλούς εις Χριστόν ο ζωγρήσας.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Σάλον τον εν καρδίαις καταπαύεις ευχαίς σου, γαλήνην χορηγών ημίν, πάτερ. Καταυγάζεις σκότος του νοός και εμπνέεις ύμνους προς Θεόν, όσιε. Διόπερ ευγνωμόνως ανυμνούντες τω Θεώ βοώμεν·

Αλληλούϊα.

Τέλειος απεδείχθης ως ποιμήν των ανθρώπων, την ψυχήν σου τιθείς υπέρ τούτων. Αποκόπτων γαρ θέλημα σον, εμαρτύρεις καθ’ ημέραν, όσιε, γενόμενος διάκονος των εν χαρά προς σε βοώντων·

Χαίρε, Χριστόν εν πόθῳ ζητήσας·

χαίρε, αυτού τη πίστει αθλήσας.

Χαίρε, απαθείας λαμπρόν ενδιαίτημα·

χαίρε, εκπληρών ευσεβούντων παν αίτημα.

Χαίρε, νους ο καθαρώτατος μυστηρίων θεωρός·

χαίρε, πάντων, εν πολέμοις του Βελίαρ, ο φρουρός.

Χαίρε, ο αψηφών τας απειλάς του δολίου·

χαίρε, ο εντρυφών εν διδαχαίς του Κυρίου.

Χαίρε, σεπτή εικών της πραότητος·

χαίρε, πολλής τυχών ιλαρότητος.

Χαίρε, δι’ ου Εκκλησία υμνείται·

χαίρε, δι’ ου απιστία κλονείται.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Ύμνους ευχαριστίας, εκ δεινών λυτρωθέντες, προσφέρομεν τη ση ευσπλαγχνίᾳ. Αγαπήσας γαρ ως τέκνα ημάς, τας αγκάλας είχες ανοικτάς, όσιε, αεί του θάλπειν άπαντας και στέγεις τους προς Κύριον βοώντας·

Αλληλούϊα.

Φωτοφόρος εφάνης προσευχόμενος, πάτερ, εκπλήξας ευσεβείς σε ιδόντας.

Τὸ γαρ άϋλον ήστραπτε φως χορηγόν σοι γνώσιν ερευνάν άρρητα,

ιάσθαί τε νοσήματα των μελῳδούντων σοι τοιαύτα·

Χαίρε, λαμπάς Χριστού πυρφόρε·

χαίρε, πατήρ αληθώς Χριστοφόρε.

Χαίρε, ευσεβείας πηγή η αστείρευτος·

χαίρε, αληθείας φωνή αδιάψευστος.

Χαίρε, ότι σω χαρίσματι Κύπρῳ είδες εισβολήν·

χαίρε, ότι αποτρέπεις των δαιμόνων προσβολήν.

Χαίρε, την ησυχίαν εκ ψυχής ο ποθήσας·

χαίρε, ποιμαντικήν ταπεινώς ο ασκήσας.

Χαίρε, Χριστώ την αγάπην εκφαίνων·

χαίρε, ψυχάς τεθλιμμένων ευφραίνων.

Χαίρε, μονής σου φρουρός και προστάτης·

χαίρε, πολλών εν δεινοίς παραστάτης.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Χάριν έλαβες, πάτερ, και πηγάς εντοπίζειν υδάτων, εν τω βάθει γης όντων. Και πολλοίς υπέδειξας αυτάς, ώστε γεωλόγους απορείν, όσιε, χαίρειν δε γαιοκτήμονας και κράζειν ευχαρίστως·

Αλληλούϊα.

Ψάλλοντες ευφροσύνως χαρισμάτων σου πλήθος, υμνούμεν Παναγίαν Τριάδα. Υπ’ αυτής ανεδείχθης ανήρ διορατικός και βρύων ιάματα, φωτίζων τε μυστήρια, εμπνέων δε βοάν σοι πάντας·

Χαίρε, πασών αρετών η ακρότης·

χαίρε, ζωής εν αγνείᾳ πιστότης.

Χαίρε, ευσεβείας θεμέλιος άρρηκτος·

χαίρε, αληθείας κρουνός ο αείρυτος.

Χαίρε, κρίνον το ηδύπνοον παραδείσου μυστικού·

χαίρε, άστρον φαεινότατον ουρανού πνευματικού.

Χαίρε, της Εκκλησίας λαμπρότης και δόξα·

χαίρε, του αντιπάλου συντρίβων τα τόξα.

Χαίρε, Ευβοίας ο θείος Ευάγγελος·

χαίρε, χαράς, ελπίδος τε άγγελος.

Χαίρε, παθών μιαρών ο καθαίρων·

χαίρε, ψυχάς προς ουράνια αίρων.

Χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Ω τρισόλβιε πάτερ, ασκητών ωραιότης, Πορφύριε, απάντων προστάτα· (γ΄)

μετ’ αγγέλων Χριστόν ανυμνών, μετανοίας δάκρυα ημίν πάρεχε, και Παραδείσου αίτησον απόλαυσιν τοις συμβοώσιν·

Αλληλούϊα.

Και αύθις το Κοντάκιον.

Ήχος πλ. δ΄. «Τῇ Υπερμάχῳ».

Του Παρακλήτου τον ναόν τον αγιώτατον, και της Πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον ανυμνήσωμεν Πορφύριον εκ καρδίας. Αγαπά γαρ και ιάται πάντας, και φρουρεί, και πρεσβεύει, ίνα τύχωμεν θεώσεως. Όθεν κράζομεν· χαίροις, πάτερ Πορφύριε.

Δίστιχον.

Παράσχου, Πορφύριε, χαράν, υγείαν τω, 

χαίρε, βοώντί σοι νυν Ευαγγέλῳ.

Εὐαγγέλου Καραδήμου, 

Χαίροις, Πάτερ Πορφύριε (Παρακλητικὸς Κανὼν καὶ Χαιρετισμοί),

Αθήνα 2008

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ

Ο βίος του Αποστόλου Ανδρέα σε κινούμενα σχέδια